سنجش مشارکت شهروندی در مدیریت شهری مطلوب (مطالعه موردی منطقه ۸ قم)

مقدمه و هدف پژوهش: مقاله حاضر با هدف سنجش مولفه های مورد نظر مشارکت شهروندی در مدیریت شهری و براساس یافته ها و نتایج یک بررسی میدانی از منطقه 8 شهر قم (شهر پردیسان)تهیه شده است. روش پژوهش: نوع تحقیق کاربردی توسعه ای و روش مطالعه توصیفی- تحلیلی برپایه پیمایش بوده است. روش جمع آوری اطلاعات بر مبنای کتابخانه­ای، اسنادی و نیز میدانی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخت بوده و به جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن است که در میزان مشارکت شهروندان بین زنان و مردان تفاوت معناداری وجود داشته و بین سن و این مشارکت ارتباط معناداری مشاهده نگردید. هم­چنین بین احساس تعلق اجتماعی و مشارکت شهروندان همبستگی معناداری وجود دارد. به این معنا که هرچه میزان تعلق اجتماعی افراد افزایش یابد، میزان مشارکت شهروندان نیز افزایش پیدا کرده و بالعکس. براساس این تحقیق از بین متغیرها متغیر احساس تعلق اجتماعی دارای بیشترین وزن برای سنجش مشارکت شهروندان بوده و بین هر کدام از مولفه های مشارکت در ارائه پیشنهاد و تصمیم گیری، مشارکت در نظارت بر امور شهری، مشارکت عملی و اجرایی در امور شهری با احساس تعلق اجتماعی رابطه وجود داشته و متغیر احساس تعلق اجتماعی متغیری است که با هر سه بعد همبستگی بالایی دارد.